معرفي شركت
شركت مهندسي آب و فاضلاب كشور در سال 1371 به استناد ماده 4 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور و در جهت تحقق مفاد ماده (17) قانون تشكيل شركت‌هاي آب و فاضلاب در هيئت دولت مصوب گرديد و بر اساس پيشنهاد وزارت نيرو، اساس‌نامه مادر تخصصي شركت مهندسي آب و فاضلاب كشور به تاييد سازمان مدير يت و برنامه‌ريزي كشور و وزارت امور اقتصادي و دارائي رسيد.
هدف از تشكيل شركت، ساماندهي فعاليت‌هاي تصدي وزارت نيرو در امور آب و فاضلاب شامل مديريت صحيح، نظارت و ارزيابي عملكرد، هدايت و راهبري، افزايش بازدهي و بهره‌وري و استفاده مطلوب از امكانات شركت‌هاي زيرمجموعه در چارچوب سياست‌هاي وزارت نيرو و همچنين كارگزاري وزارت نيرو براي انجام نظارت‌ها و تدوين برنامه‌ها تدوين گرديد
تاريخچه لوله كشي آب در ايران:‌ نخستين بار در سال ۱۳۰۱ طرح احداث شبكه‌هاي لوله كشي آب شرب شهرهاي ايران بررسي و بخشي از شهرها لوله كشي ‌شدند
بنگاه مستقل آب لوله بيرجند: اين بنگاه‌، اولين سازمان آبرساني در ايران است كه در سال ۱۳۰۲ در شهر بيرجند شروع به فعاليت كردهاست‌. چگونگي شكل گيري و برپايي بنگاه آب لوله و بخشهاي سازماني آن به شرح ذيل مي‌باشد
اهداف ‌: غرض از تشكيل بنگاه‌، اداره امور مربوط به حفظ و نگهداري مسير لوله‌هاي آب بيرجند و نيز توسعه شبكه لوله‌كشي اين‌شهر بمنظور بهره‌مندي عمومي سكنه شهر، عنوان مي‌كند

مؤسسين‌ : تركيب هيئت مؤسسين بنگاه‌، شامل گروهي ۳۰ نفر شامل روحانيون طراز اول‌، متمولين بازار و سياستمداران وقت ازجمله نماينده منطقه و تعدادي از فرهنگيان بود
برپايي و تأسيس ‌: در روزگاران گذشته براي تأمين آب شهر بيرجند، آب انبارهايي توسط افراد خير و نيكوكار ساخته شده بود كه ازآب قنوات و آباديهاي دامنه كوه باقران پر مي‌گشت و تنها منبع تأمين آب شرب اهالي در تابستان به حسابمي‌آمد. در سال ۱۳۰۶ عمليات‌ احداث مجراي رودخانه كرج به تهران آغاز شد و عمليات اجراي اين طرح كه از روستاي بيلقان كرج‌، جمشيد آباد تهران به ‌طول ۵۳ كيلومتر كه ۲۰ كيلومتر از اين مسير كانال بود، ۴ ماه به طول انجاميد آب در مسير احداث شده هرز رفته و آلوده‌ مي‌شد. در سال ۱۳۳۰ طرح اول لوله كشي آب تهران براساس جمعيت ۹۰۰هزارنفراجراشد
لوله كشي آب تهران : در تهران آب مشروب اهالي قبل از احداث شبكه لوله كشي با ابتدايي ترين روشهاي استحصال آب و از طريق ۴۸ رشته قنات‌ وقفي و خصوصي تأمين مي‌شد. اين قناتها فرسنگها از محل زندگي مردم دور بودند. آب در مسير طولاني پس از گذشتن از نهرها و گذرگاههاي آبي روباز باانواع آلايشهابرخوردميكردآلوده مي‌شد و سرانجام به آب انبارهاي خانگي يا عمومي مي‌رسيد. در بعضي آب انبارها به كيفيت آب توجه مي‌شد و به‌آب مقاديري آهك‌، خاكستر، زغال براي تصفيه و ته نشين مواد معلق به آن اضافه مي‌شد. از سال ۱۳۰۱ به بعد راه حل بر طرف كردن مشكلات آب تهران را لوله كشي آب مصرفي شهر دانستند اين چنين بود كه كميسيوني به نام كميسيون لوله كشي كه اولين واحد منسجم در اين زمينه به حساب مي‌آيد، تشكيل گرديد اين كميسيون اعانه‌ها را جمع‌آوري كرده و با در اختيار قرار گرفتن قنات اهدايي علي‌آباد، لوله‌هاي موجود در اردوگاههاي‌نظامي انگلستان را خريداري نمود. بقيه لوله‌هاي مورد نياز از هندوستان تهيه و با شتر به محل منتقل گرديد. كار لوله‌كشي‌توسط يكي از روسهاي مهاجر حاضر در منطقه به نام سويستانوف و به كمك چند نفر كارگر فني محلي صورت گرفت‌.همچنين به تدريج بقيه قنات علي‌آباد نيز توسط كميسيون لوله كشي خريداري شد رشته لوله‌اي كه زير نظر كميسيون لوله كشي‌، آب قنات را به شهر مي‌آورد ۹ كيلومتر طول داشت و در مرتفع‌ترين نقطه شهربه داخل مبنع مي‌ريخت‌. از اين منبع دو رشته لوله به طرف شمال و جنوب شهر جدا شده به دليل آن كه در آن زمان وسايل وامكانات آبرساني به داخل منازل وجود نداشت‌، در مسير لوله‌هاي مورد بحث و در فواصلي مشخص‌، شيرهايي جهت برداشت آب تعبيه شده بود كه اهالي آب شرب مورد نياز خود را از اين شيرها برداشت و به مصرف مي‌رساندند به اين ترتيب بيرجند از گرفتاري بي آبي نجات يافت و نام آن به عنوان اوليه شهر برخوردار از آب لوله‌كشي در ايران به ثبت ‌رسيد. بعدها با توسعه امكانات مالي و فني‌، لوله كشي آب به منازل شروع و انشعاب خصوصي نيز واگذارگرديد براي دوام و بقاي قانون كميسيون لوله كشي‌، اساسنامه‌اي براي آن تهيه شد . مفاد اين اساسنامه كه از سالها قبل از ثبت‌رسمي ملاك عمل بود، در تاريخ دهم اسفندماه ۱۳۳۷ به طور رسمي در شمار مؤسسات خيريه به ثبت رسيد